Kiedy dotykasz cudów, możesz nawet nie zdawać sobie z tego spawy, często nie zauważając, że właśnie się cud dokonał, bo jesteś w biegu i pogoni za czymś, czego czasem nawet nie potrafisz nazwać.

Cuda dotykają nas subtelnie, jak skrzydełko motyla delikatnie głaszczące płatek kwiatka, na którym siada. Cuda rzadko kiedy przychodzą z fanfaramii i tonami sypiącego się confetti, czy brokatu.

Często są one cichutkie, łagodne, przychodzą stopniowo, z czasem, niezauważenie. Często są wynikiem głęboko zachodzących, wewnętrznych procesów, które prowadzą nas przez zakamarki naszej podświadomości i wyciągają na światło dzienne to, co było schowane.